Vriendschap is …

Vriendschap is voor mij misschien wel het belangrijkste in het leven. Familie speelt zeker een grote rol maar het is toch anders. Je familie is automatisch bij je, je kiest ze niet uit. Als je een familielid niet aardig vindt of je hebt de grootste ruzie gehad dan is het toch je familie. Bij vrienden is dat anders. Je "kiest" ze uit. Je ontmoet elkaar op school, werk of door een andere vriend. Je wordt met iemand vrienden omdat er een klik is. Dezelfde humor, samen bij een leuke gebeurtenis aanwezig zijn, er is gewoon iets wat je naar elkaar toe brengt. Bij de eerste ontmoeting weet je het vaak al, ik mag jou of niet. Toch is een eerste indruk niet altijd wat het lijkt.

Zo heb ik nu een vriendin, op dit moment zelfs een van mijn beste vriendinnen, wat vond ik haar verschrikkelijk zeg! Ik walgde echt van haar, kon der kop niet zien. En nu hebben we de grootste lol en hebben samen en met de rest al vele fantastische momenten meegemaakt. Andere vriendinnen van mij vonden juist mij niet leuk. "Ik mocht jou echt niet, vond je zo arrogant." Deze zin heb ik al vaak gehoord. Aan de ene kant vind ik het best erg dat mijn persoonlijkheid niet goed over komt. Maar ik ben toch blij dat ik er genoeg mensen van heb overtuigd dat ik eigenlijk best aardig en gezellig ben. Voor vrienden doe ik alles. Oke alles is misschien wat overdreven ik zal ze niet snel bakken met geld geven maar als ze hulp, raad, een luisterend oor of gezelligheid nodig hebben dan ben ik er graag om hier voor te zorgen.

Ik houd van gezelligheid, vind het heerlijk om met een groep bij elkaar te zijn. Lekker praten en lachen. Daar kan ik echt van genieten. Maar altijd iedereen zien is niet altijd even makkelijk. Naast mijn vaste groeppie heb ik ook nog een aantal "losse" vriendinnen die aandacht verdienen maar die het niet altijd krijgen. Dat vind ik heel erg jammer, maar het is gewoon niet mogelijk om iedereen elke week te zien. Moet ik zeggen dat het ook niet nodig is. Er is gewoon een verschil in vriendschappen. Sommige vriendinnen zie je een keer in de maand of misschien nog minder maar je weet dat het altijd goed zit. In je dagelijkse leven denk je aan ze maar je hoeft ze niet dagelijks te zien. Totdat je weer met ze afspreekt en het o zo gezellig is en natuurlijk de date weer afsluit met “we moeten echt veel eerder afspreken.” Dit gebeurd ook met twee vriendinnen van mij, het is eigenlijk schandalig wat we doen. Ik denk dat we nu al zo'n acht keer aan elkaar hebben beloofd, volgende keer zien we elkaar sneller. Maar gebeurd het? Nee.

Naast dit soort vriendinnen zijn er ook vriendschappen die bestaan uit het proberen te herstellen van een vriendschap. Soms heb je een vriendschap die gewoon niet meer lekker loopt. Dit kan zijn door irritaties en ruzie maar ook doordat je simpelweg uit elkaar groeit. In je tienertijd ontwikkel je een persoonlijkheid, behoeftes, voorkeuren en meningen. Die kunnen soms totaal verschillen met je middelbare school vriendinnen. Dat is niet erg maar juist logisch, ieder persoon is anders. Maar deze verschillen kunnen er wel voor zorgen dat je niks meer met een persoon kan delen. De een wilt dit de ander moet daar niet aan denken. Door dit soort dingen ga je nog verder van elkaar afstaan, waardoor de vriendschap na verloop van tijd op is.

Je bent uit elkaar gegroeid. Dit is natuurlijk erg jammer, je hebt van alles met elkaar mee gemaakt. En die persoon was niet voor niets jou vriend(in). Zo'n einde van een vriendschap heb ik liever dan ruzie. Je hebt gewoon een toptijd met elkaar meegemaakt en die is nu voorbij. Je begint aan een nieuwe fase van je leven, vol nieuwe mensen met wie je een leuke of misschien mindere tijd gaat meemaken. Die nieuwe mensen kunnen je leven een leuke draai geven, je gaat je dag, in mijn geval de avonden, een andere draai geven.

Vorig jaar bestonden mijn avonden uit sporten om vervolgens naar huis te gaan zodat ik lekker in mijn nest tv kon kijken. Nu is dat wel anders, na het sporten ga ik snel naar huis om te douchen en eten en daarna scheur ik naar de gezelligheid in Weesp. Tuurlijk gebeurt dit niet elke avond, maar twee of meer avonden per week zitten er toch wel in. Met een lekker muziekje op de achtergrond vermaak ik me prima in onze hotspot Cafe de Kaap. Doordeweeks zitten we er over het algemeen met de meiden, lekker kletsen, rosetjes drinken, (ik aan de cassis), lekker borrelnootjes eten en af en toe een beetje dansen. In het weekend komen de jongens erbij, dan gaat de muziek wat harder, mag er nog wat meer drank in en zijn we weer allemaal op de hoogte van elkaars leven.

Zoals ik al zei gebeurd dit nog niet zo lang. Sinds deze zomer is er namelijk een groepje Weespse meiden (+ een verdwaalde uit Diemen:p) aan mijn vriendenbestand toegevoegd. Veel van hen kon ik allang maar we spraken eigenlijk nooit met elkaar. Uit het niets was daar opeens het begin van een vriendschap. We bellen elkaar niet plat en als we elkaar twee weekkies niet zien dan is dat geen probleem. Maar het moet niet veel langer worden, want dan is het al snel. Wanneer zie ik je weer!? De vriendschappen met de Weespse meiden staan nog in het begin, misschien blijft het zo, misschien ook niet. We zullen zien wat de tijd ons brengt. Het zijn in ieder geval heerlijke meiden.

Dan heb ik ook nog een aantal vriendinnen die ik tot mijn besties kan rekenen. Hen bel ik als er iets is, ik zie hen het meest en ik ken ze ook het best. Dit zijn mijn meiden. We maken de leukste en gekste dingen mee, hebben grappen of woorden waar alleen wij om kunnen lachen en vertrouwen elkaar blindelings. Heel bijzonder en speciaal.

Naast deze meiden reeks heb ik ook heel veel lieve vrienden. De meeste ken ik al heel lang, vanaf de eerste klas waren we al een groepje. Een jongensvriendschap is 100% anders dan die met een meisje. Jongens houden niet van gezeur en roddelen. Ze zijn makkelijk, vinden je aardig of niet en zijn altijd in voor gekkigheid. Heerlijk vind ik dat, want door hun gedrag ben je er zelf ook even niet mee bezig. Gewoon lekker rustig met elkaar zitten, praten en gezellig doen. Met zijn alle van de Weesperbrug afspringen, slaapfeestjes en voetballen. Die vriendinnen van mij weten nog net wat een bal is, daarom vond ik het heerlijk als de mannen met me wilde voetballen in de zomer op het strandje. Volgens mij werden ze af en toe ook best gek van mij en dachten "Shannon nu even niet!", sorry daarvoor haha.

Daarnaast zijn mannelijke vrienden ook erg handig, ze kunnen je beschermen tegen vervelende jongens. Op Dirty Dutch aftershock in 2009 gebeurde dit. Er stond de hele tijd een jongen tegen me aan te rijden en in mijn oor te mompelen. Ik liep al een paar keer weg maar kwam maar niet van hem. En toen.. kwam mijn superman N. "Eey pik, wat doe je? Ze is mijn vriendin." En weg was die, hoeree! Dat vond ik zo'n mooie actie dat ik N. voor zijn verjaardag een kaart gaf met het lichaam van superman en het hoofd van N. Dat zijn de leuke momenten.

Een ding waar iedereen van "de" groep van houdt is een feestje. Met een grote groep heerlijk de hele nacht dansen. Als ik denk aan wat ik in 2010 heb gedaan, is het eerste wat in me opkomt FEESTEN. Avondfeestjes, thuisfeestjes maar vooral de festivals. Als je daar zo met zijn alle staat te dansen dan voel ik me echt gelukkig.

Zoals je uit dit stukje kan merken is vriendschap heel erg belangrijk voor mij. Iedere band is anders en daarom speciaal. Ik doe alles voor mijn vrienden en vriendinnen, al ken ik je pas kort als ik je aardig vindt dan kan je altijd bij me terecht. Tegen sommige zeg ik dit, maar ik hoop toch wel dat iedereen het weet.

Ik verheug me op alle dingen die nog komen gaan.

19 juni: Indian summer festival

Moe en met een pijnlijke rug word ik wakker. Hoelaat zal het zijn? 8 uur pas! Dat is toch niet normaal. Waarom kan ik niet uitslapen? Zal ik nog even proberen te slapen? Ik probeer het vijf minuten en dan heb ik het al weer gehad. Mijn rug doet zo’n pijn dat ik maar wat zelf bedachte yoga oefeningen ga doen. Jammer genoeg helpt het niet echt.

Ik spring onder de douche en haal toch nog een voordeel uit dit vroege opstaan. Laar ik me haar maar eens gaan stijlen. Nadat mijn haar weer prachtig stijl is stop ik de laatste spullen in mijn tas.

Rond half 10 krijg ik een smsje van Nina. Heey Shan, ik ben al klaar jij ook? Xx. Ik sms der meteen terug, pak mijn spullen en loop naar beneden. Nog even mijn moeder gedag zeggen en dan stap ik op mijn fietssie richting Marvin (vriend van Nina). Binnen twee minuten ben ik bij der en samen fietsen we naar Lisa.

Als we bij Lisa aankomen komt ze net de douche uitgelopen. Goed bezig! Eerst even omkleden en dan staan we met zijn drieën voor de spiegel. Wenkbrauwen bij werken, opmaken, haar doen. Dit laatste had ik natuurlijk al gedaan dus ik ging naar beneden om zoals gewoonlijk te zorgen voor een heerlijk ontbijt.

“ Ei of tosti?” Tosti hoor ik vanuit de slaapkamer beneden. Huh is Bas nu al wakker. Ja dus. Ook Lisa der kleine broertje Bo en haar nicht Nancy hadden wel trek in een tosti. Nou jongens dit gaat wel even duren. Na voor iedereen een of twee tosti’s te hebben gemaakt plus voor enkeling een ei. Waren de maagjes weer gevuld en gingen we er vandoor.

Op naar Broek op Langedijk. Na een rit van drie kwartier zonder files kwamen de bordjes van het fesitval inzicht. Linksaf: parkeerplaats crewleden. Nou daar mogen wij vast wel parkeren aangezien we vandaag weer gaan flyeren. Niet dus. “ Sorry mevrouw, u heeft een parkeerkaart nodig. U moet nog een stuk rechtdoor”.

Na een kwartiertje kwamen we aan op de “ goede” parkeerplaats. Met onze comboyhoedjes op (weersverwachting: regen) en zware tassen op de schouder gingen we op weg. Zoals echte schaapjes volgde we de menigte op een lang bos pad die maar niet leek op te houden. Na ongeveer twintig minuten zagen we dan eindelijk de ingang! “Hallo wij zijn van het promoten.” “ Sorry dan moet je bij de andere ingang zijn.” “Waar is die dan?” Ja een heel stuk terug.” Dus toch bij die crew parkeerplek!

Ik bel snel iemand op van het promoten. “ kan je ons misschien ophalen?” Jammer genoeg kan dit niet. Gefrustreerd lopen we naar iemand van de beveiliging. Daar krijgen we het volgende te horen: “ Jullie moeten weer teruglopen naar jullie auto en dan langs de autoweg (waar alleen maar politie reed) naar de ingang”.

Oh wat zijn wij pissig zeg. Dit is toch niet normaal. Boos lopen we terug. Iets voor de parkeerplaats zien we een taxi. Nina: “ zullen we die maar nemen.” Een heel goed plan vinden we alle drie. Na 5 minuten zijn we op de locatie met € 11,20 op de teller.

Wat een geluk dat we die taxi tegenkwamen. Opgelucht lopen we naar de ingang. Het is ondertussen alweer 14:45 uur , dus Blof hebben we gemist en Nederland – Japan is net begonnen.

Nadat we een bandje hebben gekregen lopen we naar de kluisjes. Snel die zware tassen opbergen, muntjes halen en naar de wc. Eerst nog maar even wat eten. Nadat we hebben gegeten, gaan we op zoek naar een stage waar ze de wedstrijd uitzenden. GOAAALL!! Wesley Sneijder scoort. Jammer genoeg het doelpunt gemist maar ons humeur wordt wel weer wat beter.

Eigenlijk hebben we niet zo’n zin om hutje mutje voetbal te kijken dus we gaan naar de dance stage. Het is der aardig druk. Don Diablo is aan het draaien en iedereen gaat uit zijn dak. Na een half uur komt Fedde le grand en dan gaat het dak er pas echt af. Hij draait super.

Rond 19:00 uur krijg ik een smsje van Brigitta, kom je naar de ingang? We zijn er over 10 minuten. Ik laat Lisa en Nina achter om die lieve Brigitta en Arnold op te halen. Als ik ze zie geef ik ze een dikke knuffel. Yeah jullie zijn er! En is hij geslaagd? Brigitta: “ Ja hij is geslaagd.” (Hun zoon moest afzwemmen).

Na een lange wandeling komen we weer aan bij de dance stage. “Nina dit zijn Brigitta en Arnold, we hebben ze ontmoet in Eindhoven toen we op Awakenings waren.” Na deze kleine voorstelronde kan het feest echt beginnen.

Na een paar uur heerlijk te hebben gedanst, is het om half 11 tijd om te gaan. Lisa, Nina en ik moeten weer flyeren. Ondanks het slechte begin was het een topdag. Het weer was op een paar kleine regenbuien na goed (gelukkig hadden we onze hoeden).

Om 11 uur moesten we beginnen met flyeren en juist toen begon het te regenen en niet zo’n klein beetje op. Oh wat vind ik ons zielig zeg. We moesten onze comboy hoeden af doen en hebben geen poncho om. We mochten pas weg als de palet leeg was. Nou dat duurt nog wel even. Na 1,5 uur in de kou te hebben gestaan mochten we gaan. Wat was dit een ware hel zeg!

Snel naar de kluisjes, spullen pakken en naar de auto. Na een wandeling die uren leek te duren zagen we daar eindelijk het prachtige lieve autotje van Lisa. Even snel een joggingpak aan, verwarming op de hoogste stand en karren maar. Nog een uurtje in de auto en dan zijn we bij onze afterparty: FABRIEKSFOUT.

5 juni: Free your mind festival

Om 9 uur gaat de wekker. Met moeite doe ik mijn ogen open. Toch weer te laat gemaakt gister, maar het was ook zo gezellig. Ik word wakker in het huis van Lisa naast me ligt Bas.

Ik hoor jullie al denken, waar is zij nou weer ontwaakt? Nou ik zal het je uitleggen. Mijn lieve vriendin Lisa woont in het prachtige driemond. Haar ouders zijn gescheiden en haar moeder heeft nu vriend. Daar is zij elke weekend. Dus elk weekend een huis zonder ouderlijk toezicht=D Nu is Nancy zo lief dat iedereen altijd in haar huis mag slapen. Nancy sliep vannacht gewoon thuis, maar als ze er niet is mogen Kicky en ik zelfs in haar bed slapen! Hoe lief is dat?

Waar was ik gebleven? Owja ik werd wakker. Inderdaad best vroeg voor de zaterdagochtend. Maar dit niet zonder reden. Vandaag is het namelijk zover. Het eerste festival van deze zomer: free your mind in Arnhem. Nu ik gewent ben aan het daglicht (yeah de zon schijnt) loop ik naar boven om te kijken of die twee apen al wakker zijn. Zachtjes doe ik de deur open. Het is een wonder zowel Kicky als Lisa zijn wakker. (ik praat hier over twee mensen die kunnen slapen tot 15:00 uur!!) Lisa staat zelfs al onder de douche!



Om half 10 hoor ik de achterdeur open gaan. Ninaaa is er!! Een voor een gaan we douchen. En dan begint het dilemma. Wat moet ik aan? Als je naar de kamer van Lisa kijkt lijkt het net of er een bom is ontploft. Onze tassen zijn zo groot en vol dat het net lijkt alsof we een hele week weggaan. Na alle kledingcombinaties hebben aan gehadalles een keer aan en uit te doen hebben we dan alle vier een outfit. Stap 1 is gedaan. Nu nog haren doen en make-uppen.

Ondertussen horen we ook beneden beweging. Luilakken Jan en Bas (broer van Lisa) zijn ontwaakt en zij gaan zich klaar maken. Ze hebben iets sneller een kledingkeuze gemaakt, maar ach daar zijn we vrouwen voor.

Als iedereen bijna zover is, (ik ben al klaar), mag ik aan de slag. Ik ga eerst even na de buurtsupermarkt opzoek naar bananen en kaasstengels. En dan ga ik voor iedereen ontbijt maken. “ Wat willen jullie tosti of ei?” Nadat iedereen zijn wensen heeft doorgegeven ga ik aan de slag.

Nadat iedereen een goed gevulde maag heeft pakken we de laatste spullen en gaan naar de auto. Alleen nog even de tomtom instellen en gassen maar. Ik zit samen met Nina in de auto van Lisa. Jan en Kicky rijden mee met Bas.

In de auto is het erg gezellig. Heerlijk bijpraten, meezingen en als een achterlijke dansen. Ik hou der van! Tot dat er file ontstaat. Godver moet dit nu? Ondertussen zitten we alweer 15 minuten in de file, maar we zien iets of beter gezegd iemand die het een stuk minder erg maakt. Een heerlijke gozer van een jaar of 22 met lang bruin haar. We gaan fileflirten lacht Nina. “Zullen we zwaaien?” zegt Lisa. En ja hoor natuurlijk moet ik weer gaan zwaaien (hij rijd nu naast ons). Vrolijk zwaait hij terug. Hij gaat naar een klant in Zwolle en na nog zo’n 20 minuten te hebben filegeflirt neemt hij jammer genoeg de afslag.



Om 14:00 uur komen we dan eindelijk aan bij de parkeerplaats. Snel uit die warme auto. Spullen pakken en hop in de rij voor de pendelbus. We zitten ongeveer tien minuten in de pendelbus en moeten dan nog vijf minuutjes lopen.

Eenmaal binnen snel de spullen in de locker en feesten maar! Het is echt super warm dus na een uur besluiten we om onder de grote brug verder te dansen. Heerlijk die verkoeling. Na een paar uur kwamen we bekenden tegen en hebben samen met hun de dag door gebracht.

Om 21:30 uur moeten Nina, Lisa en ik flyeren. Samen met onze grote tassen melden we ons bij de ingang. Met een shirt van free your mind in ons handen gedrukt lopen we naar een plek waar we ons mogen omkleden. Hey flyeren is echt hartstikke leuk. Maar wat we aanmoeten!! Een witte broek met zwarte lange laarzen. Wie verzint dit?! Maja het moet maar. Samen met vier andere meiden gaan we in een rij staan en delen aan iedereen die langs loopt flyers uit. Om 23:00 uur zijn we klaar en mogen nog een uurtje van het feest genieten. Snel die lelijke outfit uit en opzoek naar Kicky en de rest.

Om 24:00 is het festival afgelopen. De tijd ging veelte snel. Ik heb genoten van mijn lieve vriendinnetjes en natuurlijk ook van Bas en Jan. De muziek was geweldig en wat hebben we een geluk gehad met het weer. Free your mind, volgend jaar ben ik er zeker weer!

Het is weer begonnen!

Vorig jaar mei was het zover, eindelijk 18 jaar. Dus legaal naar alle feestjes en vooral festivals! Ik heb zo veel geweldige verhalen gehoord over festivals, maar zelf mee gemaakt dat jammer genoeg nog niet. Met mijn 18 jaar jong bezocht ik vorig jaar mijn eerste festivals, Awakenings en Mysteryland.

Ik had er nog veel meer willen bezoeken maar ik was vijf weken op vakantie. Ook niet verkeerd natuurlijk! Beide festivals waren geweldig! We hadden stralend weer, de mensen waren leuk en de muziek was top! Wat wil je nog meer op zo’n dag? Inderdaad helemaal niets.

Ik ga deze zomer niet op vakantie dus ik heb mijn vakantie vol geplant met festivals. Festivals kosten natuurlijk veel geld dus werken doe ik deze zomer. Alleen ik heb gelukkig kunnen regelen dat ik alleen doordeweeks hoef te werken. Wat een vrijheid!

Naast mijn werk bij Prins Heerlijk wil ik me ook bezig blijven houden met schrijven. Daarom zal ik van elk bezocht festival een verslag schrijven. Ik hoop dat je het leuk vind en volgend jaar zelf ook naar een van de festivals gaat!



Festival planning
5 juni: Free your mind festival
19 juni: Indian summer festival
26 juni: Awakenings festival
17 juli: Free festival: the harder styles
18 juli: Free festival: original
24 juli: Loveparade in Duitsland
7 augustus: Welkom to the future
14 augustus: Gaasperpleasure
21 augustus: zomerkriebels
28 augustus: Mysteryland

De Zeehoeve

Na een paar dagen voorbereiden is het eindelijk zover. Vandaag gaan we filmen op de Zeehoeve. De Zeehoeve is een diagnosecentrum die Amsterdamse jongeren een kans geeft om te ontdekken welk beroep bij hun past. Dit project duurt acht weken. Elke groep bestaat uit ongeveer 6 jongeren. Ze worden begeleidt door een mentor.

Het traject
De eerste week is een kennismakingsweek. In week twee en drie gaan ze aan de slag in de bouw. Week vier is de groen week, hier gaan ze dingen verbouwen in de moestuin. In week vijf en zes gaan ze ontdekken of de horeca wat voor hun is. In week zeven gaan ze ergens stage lopen. In week acht gaan ze alles afronden. Ook hopen ze de jongeren aan een baan te helpen.

Brr.
Rond een uur of 8 arriveer ik samen met cameraman Ricardo en interviewer Stefan op de Zeehoeve. We worden voorgesteld aan de mentoren. Ik had het weer toch iets te positief ingeschat (zie teenslippers en een dun vestje), gelukkig kreeg ik na 10 minuten een bouwvakkersjas aangereikt. Langzamerhand druppelen de deelnemers binnen.

Sporten
We hadden een goede dag uitgekozen. Deze week is er namelijk een nieuwe groep begonnen en vandaag hebben zij een sportdag. De nieuwe groep bestaat uit vier jongens en een meisje. Vandaag gaan ze abzeilen en pijl en boogschieten. Ook krijgen ze verschillende soorten opdrachten op het gebied van samenwerking, conditie en lenigheid. Ik mocht ook abzeilen echt super leuk!

Bouwvakkers
Naast de nieuwe groep waren er nog twee andere groepen aanwezig. De eerste groep bestond uit zes jongens. Ze zitten op dit moment in de derde. Tijdens de bouwweek moeten ze een eigen stoel in elkaar timmeren en schilderen.

Koks
Ook in de tweede groep zaten zes jongens. Een gezellig en spontane groep. Zij zitten in week vijf. Elke ochtend bereiden zij een warme maaltijd. (Het was heerlijk! Heb twee keer opgeschept.) Na de lunch nemen ze de facilitaire taken op zich.

Familie
Het is hier een grote familie. Je ziet dat de deelnemers veel respect hebben voor de mentoren. Ik heb aan een aantal jongeren gevraagd wat ze zo goed vinden aan de Zeehoeve. Van bijna iedereen hoorde ik het zelfde antwoord. “Er wordt echt naar ONS geluisterd.”

Filmpjes
Wil jij nou meer weten over de Zeehoeve? Hou de site dan in de gaten. Er komen namelijk drie vette filmpjes over de Zeehoeve en haar deelnemers.

Dit artikel is geschreven voor youramsterdam.nl

Reportage de Zeehoeve.

Het is woensdag, 6.00 ’s ochtends en de zon schijnt. Erg vroeg is het wel maar daar denk ik deze ochtend niet aan. Ik ben vandaag namelijk productieleider van mijn ALLEREERSTE reportage. Spannend!

Na een gestreste heenreis (rot OV werkt nooit mee als je haast hebt!) stappen we toch redelijk op tijd bij halte IJburg uit. Daar worden we opgewacht door een groen busje. Onze chauffeur, tevens onze begeleider van deze dag, heet Ruud. Hij is een mentor op de Zeehoeve.

Als we uitstappen staan de koffie en thee al klaar. Ik had het weer toch iets te positief ingeschat (zie teenslippers en een dun vestje), gelukkig kreeg ik na 10 minuten een bouwvakkersjas aangereikt. Naast Ruud waren ook de andere mentoren en meewerkers van de Zeehoeve aanwezig. Langzamerhand druppelen ook de eerste deelnemers binnen.

Deze week was er een nieuwe groep begonnen. De nieuwe groep bestond uit vier jongens en een meisje. Vandaag hadden ze een soort sportdag. Ze mochten abzeilen en pijl en boogschieten. Ook kregen ze verschillende soorten opdrachten op het gebied van samenwerking, conditie en lenigheid. Ik mocht zelfs mee abzeilen echt super leuk!

Er waren ook twee andere groepen aanwezig. De eerste groep bestond uit zes jongens. Ze zaten op dit moment in de derde week oftewel de bouwweek. Tijdens deze bouwweek moeten ze een eigen stoel in elkaar timmeren en schilderen.

Ook in de tweede groep zaten zes jongens. Een gezellig en spontane groep. Zij zitten in week vijf. oftewel de horecaweek. Elke ochtend bereiden zij een warme maaltijd. (Het was heerlijk! Heb twee keer opgeschept) Na de lunch nemen ze de facilitaire taken op zich.

Het is hier een grote familie. Je ziet dat de deelnemers veel respect hebben voor de mentoren. Ik heb aan een aantal jongeren gevraagd wat ze zo goed vinden aan de Zeehoeve. Van bijna iedereen hoorde ik het zelfde antwoord. “Er wordt echt naar ONS geluisterd.”

Binnekort worden de filmpjes gepubliceerd. Ben benieuwd naar het eind resultaat!

Nieuwsbrief juni.

Jongeren nieuwsbrief juni 2010
Mede mogelijk gemaakt door: SJA en DMO gemeente Amsterdam

Promotiecampagne!
Ja ja het is eindelijk zover in juni gaan we beginnen met onze promotiecampagne! In heel Amsterdam zal je posters van Youramsterdam.nl zien hangen. Op verschillende scholen gaan we flyeren en promotiemateriaal uitdelen.
Wil jij helpen met promoten of lijkt het je leuk als we op jouw school komen promoten en filmen. Mail dit dan naar Ruth.hogewind@sjadam.nl

Jouw werk & geld
Goed omgaan met geld. Op zoek gaan naar werk of een stage. Wat moet je doen als je schulden hebt? Tips bij het onderhandelen over je loon of misschien wil je wel weten hoe je een uitkering moet aanvragen.

Hierover lees je bij het thema Jouw werk & geld.
De nieuwste artikelen voor dit thema
Zwart of wit, geld is toch geld?
Wat doe jij met je geld? Sparen of lenen?

Jouw lichaam & geest
Seks, soa’s, aandoeningen, ziektes, eetstoornissen, drugs, zwangerschap, alcohol, voorbehoedsmiddelen. Allemaal onderwerpen die voor bijna iedereen belangrijk zijn. Voor sommige jongeren zijn deze onderwerpen niet bespreekbaar.

Daarom schrijven wij stukjes waarmee wij hopen dat je alles beter begrijpt.
De nieuwste artikelen voor dit thema
Hoe staat het met jouw seks APK?
Was ik maar weer maagd

Jouw talent
Rappen, instrumenten bespelen, dansen, zingen, sporten, dingen regelen, goed kunnen leren, schrijven, acteren, fotograferen, tekenen, je mening goed verwoorden, mode enz. enz. Iedereen heeft een talent. Bij het thema jouw talent lees je over verschillende talenten. En we houden je op de hoogte over de talentenjachten, open podium en wedstrijden.

Het nieuwste artikel voor dit thema
Op een dag sta ik in Paradiso

Nederland kleurt weer Oranje.
Vrijdag 11 juni is het zover. De opening van het WK in Zuid-Afrika. Een maand lang voetbal van het hoogste niveau. Wie zal er deze keer kampioen worden?
Nederland is al weer weken aan het trainen. Hoe gaan onze toppers het doen? Wie vind jij de sterspeler van Nederland? Stem op onze poll.

Oproep!
Ben jij iemand met een ziekte, aandoening of soa en zou jij daar een interview over willen geven. Of ken jij iemand die dat wilt doen? Mail dan naar Ruth.hogewind@sjadam.nl

Ben jij benieuwd over welke aandoeningen, soa's en ziektes wij het hebben?
Bekijk dan de volgende links:
- Depressie, angsten en stress
- Ziektes en aandoeningen
- Seksualiteit geslachtsziekten


Algemene informatie
De website www.youramsterdam.nl is er voor jongeren van 12/23 jaar in Amsterdam. Je kunt er informatie vinden over onderwerpen zoals wonen, werk, geld, gezondheid, studie maar ook vind je activiteiten in Amsterdam. Youramsterdam is er om te ontdekken, te inspireren en door te verwijzen. De jongerenredactie van Youramsterdam.nl iswordt beheerd door Stedelijk Jongerenwerk Amsterdam (SJA)


*Deze nieuwsbrief is gemaakt voor www.youramsterdam.nl

Stadsdelen van Amsterdam

Sinds 1 mei 2010 is de stadsdeel indeling van Amsterdam aangepast. Sommige stadsdelen zijn bij elkaar gevoegd andere zijn niet veranderd.

Daardoor zijn er nog maar zeven stadsdelen in plaats van de oude veertien. Elk stadsdeel heeft een stadsdeelvoorzitter.

Zo ziet Amsterdam er nu uit
Centrum: niet veranderd
Noord : niet veranderd
Oost: Oost/Watergraafsmeer en Zeeburg
Zuidoost : niet veranderd
Zuid : Oud-Zuid en Zuideramstel
West: Bos en Lommer, Westerpark, de Baarsjes en Oud-West
Nieuw-West: Geuzeveld, Slotermeer, Osdorp, Slotervaart
Westpoort: niet veranderd

Stadsdelen zijn verantwoordelijk voor het beheer van de openbare ruimte en halen dus het afval op, repareren wegen en vegen straten. Een stadsdeel stelt ook bestemmingsplannen vast en bepaalt daarnaast voor een groot deel zelf het beleid over kunst, sport, recreatie en zaken op sociaal gebied. Een deelraad heeft de financiële middelen om met subsidies een bepaald beleid te ondersteunen. Verder kunnen buurtbewoners bij het stadsdeelkantoor terecht voor bijna alle bevolkingszaken (paspoorten, rijbewijzen, geboorte-aangifte) en het aanvragen van vergunningen (bouwvergunning, kapvergunning, horecavergunning etc.).

*Dit artikel is geschreven voor www.youramsterdam.nl

9 juni: Nederland stemt

Woensdag 9 juni is het zover, Nederland gaat weer naar de stembus. Heel veel jongeren, (ik eerst ook), interesseren zich niet in de politiek.

We vinden het saai en te ingewikkeld. Maar waar we niet aan denken, de beslissingen die de politiek nu neemt heeft heel veel invloed voor onze toekomst.

Daarom mijn oproep aan alle jongeren in Amsterdam. Neem een middagje de tijd om je te verdiepen in alle politieke partijen. Maak je keuze en ga 9 juni stemmen!

Want onthoud, als je niet stemt dan gaat je stem naar de hoogste partij. En dat wil je natuurlijk niet.

Via deze link kun je alles lezen over de politieke partijen van Nederland. En hun ideeën over alle onderwerpen.

*Dit artikel is geschreven voor www.youramsterdam.nl

Zwart of wit, geld is toch geld?

Je bent al een tijdje op zoek naar een nieuw bijbaantje. Als jij een vacature ziet dan stuur je meteen je cv op.

Na een paar weken wordt je opgebeld door de eigenaar van de slager bij jou in de buurt. Je mag op sollicitatiegesprek komen. Je bent hartstikke blij, maar ook super zenuwachtig. Op zaterdagmiddag fiets je gespannen naar de slagerij. Als je naar binnen loopt komt er een vrolijke man naar je toe. “Jij moet Tim zijn!” Je voelt je rustiger worden en gaat met een goed gevoel het kantoor in. De slager, Joop, vertelt over het bedrijf, de taken die jij krijgt, de uren die je moet maken en tot slot je salaris. Hij vertelt dat je twee keuzes hebt. Je mag zwart werken, je verdient dan € 5,00 per uur. Of je werkt wit, maar dan verdien je €2,80.


Wat zouden Amsterdamse jongeren doen?
Jazz (16): “Zwart, de kans dat iemand er achter komt is klein en niet ik maar mijn baas is dan de lul.”
Stefany (18): “Zwart, je verdient zo veel meer met zwart werken!”
Luca (15) : “Wit, ik heb een raar gevoel bij mensen die zwart werken. En ik ben bang dat als ik van zwart werk naar wit werk ga niet meer tevreden ben met mijn salaris.”

Tim weet niet wat hem overkomt. Zijn gedachtes maken overuren. € 5,00 is wel heel veel geld, ik heb het geld voor mijn scooter dan bijna twee keer zo snel bij elkaar. Maar aan de andere kant als ik word gepakt dan krijg ik vast een zeker taakstraf, of erger ik moet de gevangenis in en dan heb ik een strafblad. Mijn vader vermoordt me!

En met wit werken krijg ik vakantiegeld, vakantiedagen, als ik ziek ben krijg ik gewoon doorbetaald en ik ben verzekerd. “Meneer, uhh Joop ik werk toch liever wit”. Waarop Joop antwoord, “ Een hele goede keus jongen. Dit is een test die ik bij elk sollicitatiegesprek doe. Als je ja had gezegd op zwart werken dan had ik je nooit aangenomen. Wanneer kan je beginnen? Enne je verdient € 3,50 per uur.” Tim fietst met een gelukkig gevoel naar huis, wat is hij blij dat hij niet voor het grote geld koos.

*Dit artikel is geschreven voor www.youramsterdam.nl

Wat doe jij met je geld? Lenen of sparen

Ik wil zo graag een nieuwe telefoon, maar ik heb helemaal geen geld. Ik werk wel een paar uur in de week, maar het duurt nog maanden voordat ik het geld bij elkaar heb.

Je kunt natuurlijk geld lenen, of gewoon sparen. Bijna iedereen heeft dit probleem wel eens gehad. Je wilt iets heel graag maar je hebt het geld niet. Je kan van iedereen geld lenen je ouders, vrienden, opa, oma of andere familie. Maar of dat verstandig is? Of je gaat sparen. Dan heb je het echt helemaal zelf verdient, maar aan de andere kant tegen de tijd dat je het geld bij elkaar hebt dan wil je die telefoon al niet meer.

Wat doen de Amsterdamse jongeren?
Luca (15): “Ik moet wel sparen, ik mag niet meer lenen van mijn ouders. Als ik echt geld nodig heb dan vraag ik een voorschot op mijn kleedgeld”

Shane (14): “ Kleine bedragen leen ik, maar grote bedragen spaar ik. Ben niet zo goed in afbetalen.”

Niels (17): “Ik spaar liever. Ik hou er niet van om geld te lenen”

Iedereen maakt deze beslissing op zijn of haar eigen manier. De één gaat er keihard voor werken en de andere gaat het lenen. Er is geen foute beslissing. Soms is het verstandiger om te sparen, maar deze beslissing moet je met je eigen verstand nemen.

Als je geld van iemand leent, wil ik je een ding meegeven. Betaal die persoon op tijd terug. Er is niks irritanter dan vragen om je EIGEN geld!

* Dit artikel is geschreven voor www.youramsterdam.nl

Op een dag sta ik in Paradiso

Met knikkende knieën, klamme handen en bange ogen kijk ik door het kiertje van het gordijn.

De zaal staat propvol. Je ziet dat iedereen er zin in heeft en ze kunnen niet wachten. Nu ik nog! Het gaat nu echt gebeuren. Ik ben prachtig opgemaakt, heb mijn mooiste jurk aan en schoenen die elk meisje zou willen hebben. Mijn droom komt eindelijk uit, ik mag voor een paar duizend man optreden in Paradiso.

Goedemorgen lieve schat van me, lekker geslapen? Grrr klote wekker!! Je drukt hem snel uit en zwijmelt nog even na. Je was er bijna, echt bijna je hoorde iedereen je naam al roepen. Jammer genoeg kom je nog niet in de buurt van Paradiso. Maar optreden doe je al wel. Elke dag weer oefen en train je je kapot. Het gaat misschien nog jaren duren, maar op een dag sta ik in Paradiso.

Denken Amsterdamse jongeren dat ze ooit zullen optreden in Paradiso? (of een andere podium)

Roos (15): “Ik speel gitaar en heb al een paar keer opgetreden. Het geeft zo’n lekker gevoel. Ik zou het aanbod echt niet afslaan maar ik zou wel heel zenuwachtig zijn”

René (19): “Ik hoop het! Ik ben DJ en word voor steeds grotere feesten en locaties gevraagd. Het zou echt heel tof zijn als ik in Paradiso zou kunnen draaien.”

Luca (15): “Ik sta later in het theater. Ik ga deze zomer voor de tweede keer naar acteerkamp. Vind het echt super leuk!”


*Dit artikel is geschreven voor www.youramsterdam.nl

Was ik maar weer maagd

Waarom heb ik het zo snel gedaan? Ik had me niet moeten laten overhalen, gewoon nog een paar maanden moeten wachten. Had ik het maar niet gedaan, was ik maar weer maagd.

Je eerst kus, je eerste zoen, je eerste vriendje, de eerste keer seks. Allemaal dingen die hartstikke spannend en leuk zijn. Tegenwoordig gebeurt dit op een steeds jongere leeftijd. We voelen ons steeds vroeger volwassen en we zijn op een steeds vroegere leeftijd bezig met seks.

Dit maakt natuurlijk helemaal niks uit. Iedereen moet voor zichzelf beslissen of hij/zij er klaar voor is. Maar weten of je er klaar voor bent of weten dat je er aan toe bent is best lastig. Veel jongeren merken na de eerste keer seks dat ze er toch nog niet klaar voor waren. Maar dan ben je natuurlijk al te laat. En dat is vervelend. Want zoals je weet kan je maar één keer ontmaagd worden.

Helemaal zeker van je zaak zijn ben je nooit maar hier geven we je toch wat tips, die jou kunnen helpen met je beslissing.

Het is belangrijk dat je jezelf kan zijn bij de persoon waarmee je de eerste keer seks gaat hebben. Vraag je de volgende dingen af. Voel ik me op me gemak? Kan ik mezelf zijn? Durf ik alles te zeggen? Vind ik hem/haar echt leuk? Wil ik het zelf of word ik gemanipuleerd?

Als je begint met seks begin dan niet meteen met “echt seks”.
Begin rustig, dus eerst zoenen, masseren, handwerk, orale seks en dan komt echt seks. Door naar je lichaam en gevoel te luisteren voel je of je klaar bent voor de volgende stap.

Was ik maar weer maagd? Geld deze vraag voor de Amsterdamse jongeren?
Lisa (19): “Nee ik hoef geen maagd meer te zijn, maar met een andere jongen was denk ik beter geweest.”
Roos (15): “Ik ben nog maagd en heb nog geen vriendje gehad”.
Jazz (16): “Nee, ik vond het wel goed eigenlijk”

Ben jij iemand die spijt heeft van je ontmaagding, denk dan aan het volgende. Het is logisch dat je baalt, maar probeer hier niet te lang mee te zitten. Het is gebeurd en je kan de tijd niet terug draaien. Je ontmaagding draai je niet meer terug. Maar denk voortaan beter na als je met iemand seks gaat hebben. Hierdoor is de kans minder groot dat je weer spijt zal krijgen. En misschien een schrale troost, een ontmaagding is bijna nooit perfect.


*Dit artikel is geschreven voor www.youramsterdam.nl

Hoe staat het met jouw seks APK?

Een groep jongens en meiden zitten op een terrasje in Amsterdam. Ze zijn gezellig aan het kletsen en genieten van het weer. Het onderwerp seks mag op zo’n middag natuurlijk niet ontbreken.

Eén van de meiden, Pamela, heeft een gekke vraag aan de rest. “Hoeveel panda punten hebben jullie eigenlijk?” “Panda punten??” schreeuwt de hele groep in koor. “Ja, panda punten! Eén panda punt is één maand geen seks.” Ze beginnen te lachen, “alleen jij kan zoiets bedenken Pam.” Waarop Pamela antwoord “Dat is misschien waar, maar jullie hebben nog steeds niet geantwoord.” Voorzichtig geeft een meisje antwoord ik heb sinds gister drie panda punten. Nu de eerste over de dam is beginnen ook de andere te vertellen.



Hoeveel panda punten hebben de Amsterdamse jongeren?
Jazz (16): “Wanneer was Koninginnedag ook alweer? Owja nee ik heb geen pandapunten.”
Amber (18): “Geen panda punt. Heb een scharrel. Vind hem wel een beetje leuk maar of het wat gaat worden is de vraag.”
Melis (18): “Heel veel! Ik ben Moslima, dus ik ben nog maagd.”

Als je eenmaal seks hebt gehad dan heb je steeds meer behoeftes naar intimiteit. Het is natuurlijk hartstikke leuk om seks te hebben met iemand waar je tot over je oren verliefd op bent. Sommige van ons hebben seks, terwijl ze geen relatie hebben. Geen probleem natuurlijk. Het enige wat ik je wil mee geven is, doe het altijd veilig en geniet er van. Als het niet meer goed voelt stop er dan mee, het moet wel leuk blijven =D.

* Dit is een artikel geschreven voor www.youramsterdam.nl

Het echte leven is begonnen.

Het is nu bijna twee jaar geleden dat ik ben geslaagd voor mijn havo-diploma. Wat is mijn leven veranderd sinds die tijd, echt niet normaal wat een verandering van school met je doet! Geen schooldagen meer van half 9 t/m 3. Niet meer elke dag op dezelfde tijd thuis zijn of van huis weggaan. Nee sinds ik ben begonnen met mijn HBO-opleiding is mijn leven een groot luilekkerland.

Gemiddeld ga ik zo'n twee of drie dagen in de week naar school. Nu denk je daar zit ze dus de hele dag. Mooi niet, als ik vier uur op school aanwezig ben is het veel. Echt heel zwaar (haha). Tuurlijk is een HBO-opleiding vooral zelfstudie. Maar net zoals (bijna) ieder ander mens ben ik ook een gigantische uitsteller. Dus zeven weken heerlijk relaxen, living the good live zeg maar. Maar als dan week acht aanslaat, begint de stress toch toe te slaan. Red ik het wel met mijn project? Shit ben weer niet op tijd begonnen met leren? Het stomme is dit gebeurt keer op keer en elke keer neem ik me voor, Shan volgende periode begin je op tijd. Maja als er een nieuwe periode aanbreekt zijn er opeens zoveel belangrijkere dingen; winkelen, vriendinnen, vrienden, jongens, sporten, feesten, je kent het wel.

Sinds drie weken is voor mij de realiteit aangebroken. Niet meer om twee uur me bed uit rollen, niet meer doordeweeks de stad in en al helemaal niet even tussen de lessen door naar Lisa. Nee ik ben begonnen met mijn stage die tien weken gaat duren! Van maandag t/m donderdag ben ik van 9 t/m 5 te vinden op de Overtoom in Amsterdam. Toen ik begon dacht ik, dit overleef ik nooit! Dat vroege opstaan trek ik nooit. Op woensdag ben ik vast niet meer te genieten en op donderdag ben ik niet meer vooruit te branden. Maar ik zal je zeggen het is me hartstikke meegevallen.

Ik word nu zelfs voor mijn wekker wakker, echt niet normaal. En heb ik een keer het geluk dat ik door slaap, dan gaat mijn wekkertje om kwart over 7 en geloof het of niet ik word vrolijk wakker, heb ik dan wel een super leuke wekker (Begin de dag! van Giel Beelen). En de dag gaat zo snel voorbij echt niet normaal. Scheelt het dat ik af en toe de straat op mag maar zelfs als ik de hele dag op kantoor zit vliegt de tijd voorbij! Voor ik het weet is het alweer voorbij en dan ga ik met een hele goeie, leerzame en leuke ervaring de zomer in!

Nu zul je je wel afvragen waar loopt ze dan stage? En wat doet ze daar allemaal? Dit zal ik je in mijn volgende blog uitgebreid vertellen!

Prins Heerlijk

"Drie Engelse otbijtjes, twee dutch bouncers en twee french toast"

Deze zin hoor ik elke zondagmorgen gemiddeld 30 keer. Dit komt omdat ik dan aan het werk ben in broodjeszaak Prins heerlijk op de Prins Hendrikkade in Amsterdam. Het is een gezellige en knusse tent. We zijn 7 dagen in de week van 8 uur 's morgens tot half 12 's avonds geopend. De mensen kunnen gezellig aan een tafeltje aanschuiven of hun broodje meenemen voor onderweg.

We serveren van alles, koffie in alle soorten en maten, belegde bolletjes en stokbroodjes, pannenkoeken, croissants, panini's en verschillende ontbijtjes.

In de meeste eetzaken heb je koks en serveersters, het leuke van de Prins is dat het personeel zowel de bestelling opneemt, het eten en drinken maakt en natuurlijk ook serveert.

Ik ben er nu werkzaam sinds juni 2008 en ik kan me geen andere bijbaan meer voorstellen. Vanaf dag een voel ik me helemaal thuis. Ik vind het heerlijk om de mensen te zien genieten van het eten dat ik heb gemaakt. Wat mijn baan ook zo leuk maakt zijn mijn lieve collega's. Het is altijd lachen, gieren, brullen! Om 16.00 of 24.00 een drankje doen is dan ook meer regel als uitzondering.

Vorig jaar gingen we rond de kerst met zijn alle uit eten en nadat de buikjes gevuld waren gingen we gezellig met zijn alle naar een karaokebar! Daar stonden we dan. In de ene hand een biertje, de koppies naar de microfoon toegebogen en zingen maar! Jammer genoeg heeft niemand van ons zangtalent maar dat mocht de pret niet drukken. Deze avond staat voor mijn hele leven in mijn geheugen gegrift. (Al is het omdat ik Sharon&Floor nog steeds hoor mee blèren)

Aankomende maandag gaan we met zijn alle uit eten in het casino, na het eten snel door naar de goktafels en als afsluiting natuurlijk naar de kareokebar. Het wordt weer een mooie avond waarbij we de sterren van de hemel zullen gaan zingen!




Floor (met Puma op schoot ), Marinda, Marvin, Marinthe, Sharon, Merel en ik

Een foto zegt meer dan 1000 woorden.

Op het moment dat ik ter wereld kwam is mijn moeder begonnen met het inplakken van foto's. Babykaartjes, babyfoto's, verjaardagen (met altijd een foto van de tafel waarop alle cadeautjes stonden), mijn eerste ZELF afgeknipte haarlok, verjaardagfeestjes, weekendjes weg, vakanties en noem het maar op.

Natuurlijk super handig als je moeder alle foto's in chronologische volgorde inplakt en een leuk tekstje er bijvoegt. Jammer genoeg zei ze toen ik 15 was, "je bent nu oud genoeg om het zelf te doen" Mijn eerste inplakdagen begon ik met tegenzin, maar als je dan eenmaal bezig bent en weer al die leuke foto's ziet wordt het steeds leuker.

Elk jaar laat ik alle leuke foto's van het afgelopen jaar afdrukken bij de Blokker. En als ze dan klaar zijn kan ik drie dagen heerlijk aan de slag. Mijn kamer lijkt wel een ontplofte bom (waar mijn moeder niet blij mee is, maar dan had ze zelf maar verder moeten gaan =D) maar het eindresultaat is het altijd waard.

Ik vind het heerlijk om die fotoboeken in te kijken, vooral die van de laatste 3 jaar. In deze periode heb ik zo veel leuke dingen meegemaakt. Je ziet vriendinnen er bij komen, er af gaan maar het mooist zijn natuurlijk de vriendinnen die blijven. De feest en vakantie foto's zijn mijn favoriet. Dan zie je iedereen zo genieten van de muziek, het heerlijke weer en van elkaar.

Op dit moment heb ik zo'n 12 fotoboeken en dit gaan er zeker meer worden.

Ik kan niet wachten op de volgende foto's die ik ga bestellen en weer heerlijk 3 dagen als een kluizenaar in mijn kamer creatief bezig te zijn!

Ik heb er niks mee.

Een paar weken geleden was het weer zover. Kerst.

Ik moet zeggen ik geef persoonlijk niks om kerst.

Tuurlijk het is gezellig om je (verwonende) familie, kennissen en vrienden weer te zien, lekker te eten, voor de buis te hangen en een boswandeling te maken. Maar op de een of andere manier voelt het zo als een verplichting.

Waarom zou dit alleen kunnen op 25 en 26 December? Op een simpele 13 Februari of 28 Juni kan je toch ook gezellig met elkaar eten? Bij kerst is het vaak zo, Je "moet"gezellig met elkaar aan tafel zitten. Maar zo werkt het toch niet!

Als jij geen zin hebt om familieleden te bezoeken of uit te nodigen dan ben jij de mafkees van de familie. Maar waarom? Iedereen moet toch voor zichzelf beslissen hoe hij of zij deze dagen invult?
Het is net zo'n dag als elk ander, de oorlog stopt niet, mensen blijven dood gaan, mensen worden geboren, mensen lachen en mensen huilen. Het enige verschil is dat 90% van de bevolking vrij is. En daarom gaan wij massaal verplichte op bezoek.

En al helemaal nu, het is zo commercieel tegenwoordig. Ze kunnen tweede kerstdag net zo goed veranderen in "bezoek een woonboulevard en geef al je geld uit dag"

Het enige wat je hoort rond de kerst is, vrede op aarde vrede op aarde. Waarom alleen tijdens de kerst vrede op aarde, alsof je met kerst je aartsvijand vergeeft en weer goede vriendjes met elkaar wordt?! Zo zit het leven toch niet in elkaar? We zitten toch niet meer op de basisschool?

Tuurlijk moet iedereen kerst op zijn of haar manier vieren, maar ik geef jullie graag mijn kerstgedachte mee. Ga eens spontaan bij iemand langs of nodig iemand op een doordeweekse dag uit voor een gezellig diner. Dat houdt het leven leuk en niet zo voorspelbaar. Je hebt kerst helemaal niet nodig om bij je geliefde te zijn!