Een paar weken geleden was het weer zover. Kerst.
Ik moet zeggen ik geef persoonlijk niks om kerst.
Tuurlijk het is gezellig om je (verwonende) familie, kennissen en vrienden weer te zien, lekker te eten, voor de buis te hangen en een boswandeling te maken. Maar op de een of andere manier voelt het zo als een verplichting.
Waarom zou dit alleen kunnen op 25 en 26 December? Op een simpele 13 Februari of 28 Juni kan je toch ook gezellig met elkaar eten? Bij kerst is het vaak zo, Je "moet"gezellig met elkaar aan tafel zitten. Maar zo werkt het toch niet!
Als jij geen zin hebt om familieleden te bezoeken of uit te nodigen dan ben jij de mafkees van de familie. Maar waarom? Iedereen moet toch voor zichzelf beslissen hoe hij of zij deze dagen invult?
Het is net zo'n dag als elk ander, de oorlog stopt niet, mensen blijven dood gaan, mensen worden geboren, mensen lachen en mensen huilen. Het enige verschil is dat 90% van de bevolking vrij is. En daarom gaan wij massaal verplichte op bezoek.
En al helemaal nu, het is zo commercieel tegenwoordig. Ze kunnen tweede kerstdag net zo goed veranderen in "bezoek een woonboulevard en geef al je geld uit dag"
Het enige wat je hoort rond de kerst is, vrede op aarde vrede op aarde. Waarom alleen tijdens de kerst vrede op aarde, alsof je met kerst je aartsvijand vergeeft en weer goede vriendjes met elkaar wordt?! Zo zit het leven toch niet in elkaar? We zitten toch niet meer op de basisschool?
Tuurlijk moet iedereen kerst op zijn of haar manier vieren, maar ik geef jullie graag mijn kerstgedachte mee. Ga eens spontaan bij iemand langs of nodig iemand op een doordeweekse dag uit voor een gezellig diner. Dat houdt het leven leuk en niet zo voorspelbaar. Je hebt kerst helemaal niet nodig om bij je geliefde te zijn!
dinsdag 5 januari 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten